چرا وقتی می توانیم دزد دریایی باشیم، به نیروی دریایی بپیوندیم؟

 نمی توانید از آینده سر در بیاورید؛ ولی می توانید گذشته را ببینید، شاید همان اتفاقات گذشته، آینده تان را شکل دهند. باید به چیزی باور داشته باشید – سرنوشت، زندگی، اعمال، و یا هر چیز دیگری. همین است که تمام تفاوت ها را در زندگی ام پدید آورده است.

بسیاری از شرکت ها تصمیم گرفته اند اندازه شان را کوچک تر کنند. شاید این برایشان بهتر باشد. ما راه دیگری انتخاب کردیم. ما بر این باوریم که اگر محصولات خوبی را به مشتری ها ارائه دهیم، آنها هم بابتش خرج می کنند.

 عمر شما محدود است، پس سعی نکنید در این زمان کم، به جای کس دیگری زندگی کنید. درگیر عقاید تعصب آمیز نشوید – عقایدی که نتیجه طرز فکر دیگران هستند. اجازه ندهید، نظرات دیگر افراد، نظرات شما را خاموش کنند. و مهم تر از همه، جرات آن را داشته باشید که به دنبال قلب و بصیرت خودتان بروید. چیز های دیگر، ارزشی ندارند.

 به نظر من پنجاه درصد دلیل موفقیت و عدم موفقیت افراد، پشتکار آنها است.

 این را برای دیوانه ها می گویم، آنهایی که همیشه مزاحم هستند، آنهایی که به درد نخور هستند، آنهایی که ارزشی ندارند، آنهایی که متفاوت فکر می کنند – آنها ترسی ندارند، می توانید آنها را سرزنش کنید، می توانید آنها را تحقیر کنید، می توانید هر کاری بکنید ولی نمی توانید فراموششان کنید… آنها بشر را به جلو هدایت می کنند، بعضی ها آنها را دیوانه می شمارند، ولی ما آنها را نابغه می دانیم، چون به قدری دیوانه هستند که باور کنند می توانند دنیا را تغییر دهند. و همین ها هستند که این کار را می کنند.

 اگر نتوانسته اید پیدایش کنید، به جستجو ادامه دهید. ساکت ننشینید. به هر قیمتی که شده، آنرا خواهید یافت.

 الگوی من در تجارت گروه Beatles است: چهار نفر که هر کدام نکات منفی دیگری را یاد آوری می کنند؛ آنها یکدیگر را تصحیح می کنند. همه آنها با هم یکی اند. کار های بزرگ را یک نفر انجام نمی دهد، بلکه یک گروه انجام می دهد.

استیو جابز: در مورد طراحی

 برای بسیاری، طراحی یعنی روکش مبل، یعنی دکوراسیون، یعنی نوع پارچه. ولی برای من چیزی با ارزش تر از معنی طراحی وجود ندارد. طراحی یعنی روح یک محصول ساخته انسان که خود را در ظاهر محصولات نمایان می کند.

 تنها مشکل مایکروسافت این است که ذوق ندارد. آنها به هیچ وجه ذوق ندارند. آنها به ایده های اصیل فکر نمی کنند، و محصولاتشان خالی از هر گونه احساس است.

طراحی به معنی چگونگی ظاهر محصول نیست، بلکه به معنی کارکرد آن است.

گندشان در آمده است. دیگر در محصولات اپل جذابیتی وجود ندارد.

استیو جابز: در مورد سازماندهی

 افرادی که کار می کنند، نیروی محرکه مکینتاش هستند. وظیفه من این است که فضا را برایشان آماده کنم، و شرکت را سرپا نگه دارم.

 سعی کنید وسیله ای برای سنجش میزان کیفیت باشید. بعضی افراد به محیطی عادت ندارند که در آن انتظار بهترین بودن وجود دارد.

 وقتی می خواهم یک فرد بلند پایه را استخدام کنم، رقابت بالایی وجود دارد. آنها باید واقعا زرنگ باشند. ولی مهم ترین مساله برای من این است که آیا آنها عاشق اپل خواهند بود؟ چون اگر عاشق اپل باشند، چیز های دیگر حل خواهند شد. آنها خواهند خواست بهترین کار را برای اپل انجام دهند، نه بهترین کار را برای خودشان، و نه بهترین کار را برای استیو.

 مردم فکر می کنند که تمرکز کردن یعنی گفتن ” بله ” به کاری است که می خواهید رویش تمرکز کنید. ولی اصلا این طور نیست. تمرکز کردن یعنی گفتن ” نه " به صد ها ایده دیگر که وجود دارند. باید بهترین را انتخاب کنید.

 ما نمی خواهیم مردم را فریب بدهیم، یا این که آنها را متقاعد کنیم چیزی را که نمی خواهند قبول کنند. ما به این فکر می کنیم که مردم چه چیزی را خواهند خواست.

استیو جابز: در مورد انجام وظیفه

 این اعمال ساده – یک عدد را جمع کن، جوابش را در فلان عدد ضرب کن، اگر بزرگتر از عدد دیگر است، فلان کار را بکن. – هستند که وقتی به تعداد یک میلیون بر ثانیه می رسند، کاری جادویی می کنند.

 خودم، تنها فردی هستم که تا به حال دیده ام یک چهارم یک میلیون دلار را در یک سال از دست داده است … این شخصیت جالبی به انسان می دهد.

 فکر می کنم اگر کاری بسیار خوب انجام داده اید، باید بروید و کار فوق العاده دیگری انجام دهید نه این که بمانید و آن کار خوب را تماشا کنید. همیشه به دنبال کار خوب بعدی باشید.

 نمی توانید از مشتری ها بپرسید، چه چیزی می خواهند، تا آنرا به او بدهید. تا زمانی که شما آن را تولید کنید، مشتری ها چیز دیگری درخواست خواهند داد.

 وقتی 23 سال داشتم، ارزشم یک میلیون دلار بود. وقتی 24 ساله شدم ارزشم شد 10 میلیون دلار و وقتی 25 ساله شدم، 100 میلیون دلار. و اینها برایم مهم نبود چون برای پول کار نمی کردم.

استیو جابز: در مورد مرگ

  هیچ کس نمی خواهد بمیرد. حتی آنهایی که فکر می کنند به بهشت می روند. با این حال مرگ برای همه وجود دارد. هیچ کس نتوانسته است از آن فرار کند. باید هم اینطور باشد، چون مرگ بهترین ابتکار زندگی است. مرگ است که کهنه ها را حذف می کند تا تازه ها به میدان بیایند. الان شما تازه هستید، بعد از مدت کمی، کهنه خواهید شد و رفتنی هستید. واقعیت این است.

به یاد داشتن این نکته که به زودی خواهم مرد، تنها وسیله ای است که مرا در انجام دادن یک کار بزرگ یاری می دهد.

 همه چیز – تمام غرور ها و انتظارات، تمام شکست ها و خجالت ها – با فرا رسیدن لحظه مرگ از بین خواهد رفت. به یاد داشتن مرگ باعث می شود بدانم که چیزی برای از دست دادن ندارم. پس دلیلی وجود ندارد که منتظر بمانم.

منبع:اپلستان